Μελέτη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για τη διαχρονική εξέλιξη των θανάτων ανά αιτία στη χώρα μας από το 1960 ως τις μέρες μαςΒάσει των διαχρονικών εξελίξεων, σημαντική είναι η αύξηση της θνησιμότητας από νόσους της καρδιάς
Ενδιαφέροντα
στοιχεία για τη διαχρονική εξέλιξη των θανάτων ανά αιτία στη χώρα μας από το 1960 ως τις μέρες μας περιέχει εργασία του καθηγητή στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Βύρωνα Κοτζαμάνη. Παρατηρώντας το σύνολο των διαχρονικών μεταβολών, διαπιστώνεται, επισημαίνει ο καθηγητής, μετατόπιση της θνησιμότητας από όλες τις άλλες παθολογίες προς κακοήθη νεοπλάσματα. Η Ελλάδα, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της E.E., παρουσιάζει πολύ χαμηλή θνησιμότητα από νόσους του αναπνευστικού και του πεπτικού, όσον αφορά δε στους άνδρες, πρόκειται για τις ελάχιστες τιμές που καταγράφηκαν στους προτυποποιημένους δείκτες θνησιμότητας για το 1998.
Το γήρας
Πιο αναλυτικά το 1960 ως πρώτη αιτία θανάτου εμφανίζεται το γήρας και οι ασαφώς καθορισμένες αιτίες (22%), που δημιουργούν σοβαρά μεθοδολογικά προβλήματα στον ερευνητή που θα επιθυμούσε να διερευνήσει την θνησιμότητα ανά αιτία θανάτου. Μετά το 1960, αναφέρει ο ερευνητής, παρατηρείται σαφής μείωση του ειδικού βάρους των θανάτων που αποδίδονται σε ασαφώς καθορισμένες αιτίες (2001 .-7,1%).
Κατά το 1960, ως δεύτερη αιτία εμφανίζονται τα κακοήθη νεοπλάσματα(14%), τα οποία όμως, βάσει της ισχύουσας ταξινόμησης, εξηγεί ο κ. Κοτζαμάνης, καλύπτονται από μία μόνον κατηγορία.
Καθ' όλη την εξεταζόμενη περίοδο, συνεχίζει ο ίδιος, οι θάνατοι, που οφείλονται σε νόσους άμεσα σχετιζόμενες με το κυκλοφορικό σύστημα, αποτελούν συνολικά την κύρια αιτία θανάτου και διαχρονικά καταγράφεται σημαντική αύξηση του ειδικού βάρους τους (1960:36%, 2001:50,3%). Διαφοροποιήσεις υπήρξαν ως προς την εσωτερική κατανομή ασθενειών του κυκλοφορικού, συνυφασμένες ουσιαστικά με τη διαχρονική βελτίωση της ιατρικής παρέμβασης και αποτελεσματικότητας. Συγκεκριμένα, το 1960, επισημαίνει ο κ. Κοτζαμάνης, οι θάνατοι από το κυκλοφορικό οφείλονται σε αγγειακές βλάβες που προσβάλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα (10%, τρίτη αιτία θανάτου) και σε αρτηριοσκληρυντικές και εκφυλιστικές νόσους της καρδιάς (10%, τέταρτη αιτία θανάτου). Βάσει των διαχρονικών εξελίξεων, σημαντική είναι η αύξηση της θνησιμότητας από νόσους της καρδιάς.
Διπλασιασμός
Μόνον κατά την τελευταία εικοσαετία, αναφέρει, σχεδόν διπλασιάστηκαν (+62%) οι θάνατοι που αποδίδονται σε νοσήματα της πνευμονικής κυκλοφορίας και σε άλλες μορφές καρδιοπάθειας (2001:17%, δεύτερη αιτία θανάτου). Το ειδικό βάρος των θανάτων από ισχαιμική καρδιοπάθεια ακολούθησε επίσης σταθερά αυξητική πορεία (198Ο-2001:+56%).Ήδη από το 1985 συνιστά την 3η αιτία θανάτου στην Ελλάδα (2001:13%). Η μικρότερη διαχρονικά αύξηση (1980-2001 :+42%) παρατηρήθηκε σε θανάτους λόγω αγγειακών βλαβών, των οποίων ωστόσο το ειδικό βάρος παραμένει σημαντικό και συνιστά την 1η αιτία θανάτου στη χώρα (2001:18%).