Δραματική συρρίκνωση του αραβοσίτου, του σιταριού και του βαμβακιού στο τέλος του αιώναΣημαντικές θα είναι οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή στην ελληνική γεωργία, σύμφωνα με έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος με τίτλο «Οι περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής».
Για τη Θεσσαλία μάλιστα, αναμένεται σε βάθος χρόνου μείωση της παραγωγής του αραβόσιτου και του σιταρού κατά 55% και μείωση του βαμβακιού έως και 29%.
Οι επιπτώσεις της θέρμανσης του πλανήτη δεν θα είναι ομοιόμορφες στις διάφορες περιοχές της χώρας μας ή σε όλες τις καλλιέργειες. Οι επιδράσεις προβλέπεται να είναι περισσότερο ευνοϊκές στη βόρεια και δυτική Ελλάδα, ουδέτερες έως ελαφρά αρνητικές στην κεντρική Ελλάδα και αρνητικές στη νότια και τη νησιωτική Ελλάδα και την Κρήτη. Σύμφωνα με την έκθεση, θετικά (αύξηση παραγωγής από 0-20%) αναμένεται να επηρεασθούν θερμόφιλες καλλιέργειες (π.χ. βαμβάκι, αραβόσιτος, εσπεριδοειδή, ελιά), ενώ οι ψυχρόφιλες καλλιέργειες (π.χ. χειμωνιάτικα σιτηρά και ψυχανθή) θα επηρεασθούν ελάχιστα ή αρνητικά (μείωση παραγωγής από 0-20%).
Ωστόσο σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της παραγωγής θα παίξει η απώλεια εδάφους, η οποία το 2040-50 υπολογίζεται ότι θα φθάσει το 19%, και το 2090-2100 το 38% της συνολικής καλλιεργήσιμης έκτασης σε επίπεδο χώρας.
Σύμφωνα με τη μελέτη το κόστος για την ελληνική οικονομία από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αν δεν ληφθούν μέτρα σε ελληνικό και παγκόσμιο επίπεδο, μπορεί να φθάσει τα 701 δισ. ευρώ ως το 2100. Αντίθετα, το κόστος των δράσεων που θα απαιτηθούν για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, που κατά τη μελέτη ορίζεται σε περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους δύο βαθμούς Κελσίου, υπολογίζονται για την ελληνική οικονομία σε 113 δισ. ευρώ μέχρι το 2050 και συνολικά στα 142 δισ. ευρώ ως το 2100.
Για τη Θεσσαλία
Οι Kapetanaki and Rosenzweig (1997) προέβλεψαν για τον αραβόσιτο µείωση των αποδόσεων στη Θεσσαλία έως και 20%, ενώ µελέτη του Υπουργείου Περιβάλλοντος (1997) για την περίοδο 2071-2100 προέβλεψε ότι η παραγωγή αραβοσίτου θα µειωθεί έως και 55% και η παραγωγή σκληρού σίτου θα παρουσιάσει µεγάλη διαφοροποίηση, από -67% έως +15%, ανάλογα µε το σενάριο. Η ίδια µελέτη προέβλεψε για µεν το βαµβάκι ότι στις περιοχές της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας θα υπάρξει µείωση έως και 29% και για τη Θράκη αύξηση έως και 21%, για δε τα αµπελουργικά
προϊόντα ότι θα υπάρξει διαφοροποίηση της παραγωγής από -59% έως +55%, ανάλογα µε το σενάριο και την περιοχή. Οι επιπτώσεις στις δενδρώδεις καλλιέργειες αναµένεται να είναι αρνητικές, ιδιαίτερα στη Νότια Ελλάδα και την Κρήτη. Όλες οι µελέτες συγκλίνουν ότι, τα επόµενα χρόνια η περιοχή της Νότιας Ευρώπης και ειδικότερα της Μεσογείου θα είναι ευάλωτη αναφορικά µε τη φυτική παραγωγή, γεγονός µε εξαιρετική σηµασία για την Ελλάδα.