Οι τιμές σε φαγητό, καφέ, προϊόντα ένδυσης και υπόδησης - Οι μισθοί των αποφοίτων πανεπιστημίων, πού παρατηρείται ανεργία – Η επόμενη μέραη Γερμανία αναζητά
με κάθε τρόπο να προσλάβει εργαζόμενους με πανεπιστημιακή ειδίκευση σε συγκεκριμένους επαγγελματικούς κλάδους
Ο καφές καπουτσίνο σήμερα κοστίζει κατά μέσο όρο 2,50 ευρώ, ακόμα και στα πιο ακριβά καφέ της χώρας, ο επισκέπτης μπορεί να βρει σε πολύ χαμηλές τιμές-προσφορές πανάκριβα καταναλωτικά προϊόντα ένδυσης και υπόδησης σε όλες τις πόλεις της Γερμανίας, ενώ και τα καύσιμα σε καμιά περίπτωση δεν έχουν τις τιμές που έχουν στη χώρα μας.
Πρόκειται για μερικά στοιχεία που συναντά ο καθένας μας μόλις θα πατήσει το πόδι του στη μεγάλη οικονομική υπερδύναμη της Ευρώπης και όχι μόνο, τη Γερμανία, η οποία αυτή την περίοδο διανύει ίσως την καλύτερη αναπτυξιακή πορεία στο εσωτερικό της.
Προσωπικό
Παντού διαβάζουμε πως οι μεγάλες εταιρείες ψάχνουν για προσωπικό κυρίως πτυχιούχους, όπου οι μισθοί, όπως μας είπαν Έλληνες μετανάστες δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς που δίνονται στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Συγκεκριμένα για έναν νεοπροσληφθέντα σε μεγάλη πολυεθνική με πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών, ο μισθός ξεκινά από τα 1800 ευρώ καθαρά, και αυξάνεται σε σημαντικό βαθμό τα επόμενα χρόνια ανάλογα με την εξέλιξη του εργαζόμενου.
Χαρακτηριστικά, Γερμανοί, στελέχη εταιρειών δήλωσαν στην ΕΡΕΥΝΑ πως αυτή την εποχή η Γερμανία αναζητά με κάθε τρόπο να προσλάβει εργαζόμενους με πανεπιστημιακή ειδίκευση σε συγκεκριμένους επαγγελματικούς κλάδους όπως είναι επί παραδείγματι οι απόφοιτοι Πληροφορικής και Μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων.
Μάλιστα δεν παρέλειψαν να τονίσουν πως η αναπτυξιακή άνοιξη της Γερμανίας θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, καθώς οι εξαγωγές, οι οποίες αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες της γερμανικής οικονομίας, αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά.
Ωστόσο, δεν παρέλειψαν να μας πουν ότι πρόβλημα υφίσταται σε όσους δεν έχουν πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών. Εκεί οι ευκαιρίες πλέον είναι λιγότερες, ενώ και οι μισθοί δεν συγκρίνονται με τους απόφοιτους πανεπιστημίων.
Και πάλι όμως είναι κατά πολύ ανώτεροι των αντίστοιχων ελληνικών καθώς μετά από πέντε χρόνια εργασίας μπορεί να φτάσει και στα 1300-1400 ευρώ καθαρά, ή ίσως και περισσότερα, ανάλογα με την επιχείρηση και τη θέση του εργαζόμενου. Πάντως στη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων συναντιέται και το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας, αυτή την εποχή στη Γερμανία.
Κατανάλωση
Στον τομέα της κατανάλωσης τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά με αυτά που συναντά κάποιος στη χώρα μας. Οι τιμές έχουν μια ισορροπία που δεν την βρίσκομαι στην Ελλάδα, οι προσφορές που γίνονται είναι προσφορές, με όλη τη σημασία της λέξης. Έτσι, έχουμε βρει παπούτσια με αρχική τιμή 100 ευρώ να πωλούνται λίγο κάτω από τα 30 ευρώ, προϊόντα ένδυσης επώνυμα να είναι κάτω από τα 50 ευρώ και ακόμα λιγότερο, αν έχει ο επισκέπτης όρεξη και διάθεση να ψάξει τα μεγάλα καταστήματα.
Γενικά μας είπαν καταστηματάρχες, οι Γερμανοί καταναλωτές μετά από μια δεκαετία απραξίας βγαίνουν πλέον στα καταστήματα και ψωνίζουν, καθώς έχουν τη δυνατότητα να βρουν τα πάντα και κατά προσέγγιση στις τιμές που επιθυμούν.
Πάντως σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τις χαμηλές τιμές που συναντήσαμε στον καφέ και στο φαγητό. Για παράδειγμα και για τις ανάγκες του ρεπορτάζ επισκεφθήκαμε στο Μόναχο την πρωτεύουσα της Βαυαρίας ένα από τα πιο γνωστά καφέ και ακριβά καφέ της πόλης το Νταλμάιερ.
Ο καφές τελικά μας κόστισε από 2,60 ο καθένας, ενώ και το γλυκό δεν ξεπέρασε τα 2,5 ευρώ.
Σε άλλα καφέ η τιμή του ήταν πολύ χαμηλότερη, ενώ δεν συγκρίνεται σε σχέση με την Ελλάδα η τιμή του σε πόλεις με πληθυσμό όπως είναι τα Τρίκαλα. Στο Γκύτερσλο, η τιμή του είναι κοντά στα δύο ευρώ. Αλλά και η τιμή του φαγητού που προσφέρεται είναι χαμηλή.
Ο επισκέπτης έχει να διαλέξει από πλήθος ξένων κουζινών, ενώ σε παραδοσιακό Βαυαρικό εστιατόριο, ακριβό για πολλούς, δύο άτομα με δύο ποτά και γλυκά η τιμή του έφτασε στα 28 ευρώ.
Και μιλάμε για το Μόναχο που ακόμα και οι Γερμανοί τη θεωρούν ως την ακριβότερη πόλη της Γερμανίας.
Βέβαια ο καθένας μπορεί ακόμα να επιλέξει να ικανοποιήσει την πείνα του και στο δρόμο, σε υπαίθρια καταστήματα τρώγοντας παραδοσιακά γερμανικά φαγητά, όπου οι τιμές είναι ιδιαίτερα χαμηλές.
Αλλά ακόμα και να προτιμήσει ο επισκέπτης να πάει σε ελληνικό εστιατόριο, οι τιμές που θα συναντήσει είναι και πάλι χαμηλές σε σχέση με αυτές που θα κληθεί να καταβάλλει στη χώρα μας.
Τέλος πιο φτηνά είναι και τα περισσότερα προϊόντα που μπορεί να αγοράσει κάποιος από τα super markets σε σχέση με τη χώρα μας ενώ και σε αυτή την περίπτωση οι προσφορές που είναι καθημερινές κινούνται σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με την αρχική τιμή.
(Στο επόμενο οδοιπορικό της ΕΡΕΥΝΑΣ στην πρώην ανατολική Γερμανία).
Λεζάντα:
13-1-1: Το καφέ Νταλμάιερ στο Μόναχο
13-1-2: Η αγορά του Μονάχου μια καθημερινή
13-1-3: Κεντρικό σημείο στην πόλη Κάσσελ
13-1-4: Η πόλη Μπάμπεργκ
Του Αποστόλη Ζώη