Πρόκειται για το Νίκο Κρούπη- Ο παγετώνας βρίσκεται πριν την κορυφή Tara Pahar στα 6088 μέτρα υψόμετρο. Οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδιαίτερα άγριες, με κύρια χαρακτηριστικά το χιόνι, τη βροχή αλλά και το
δυνατό αέρα κάνοντας δύσκολη την επίτευξη του στόχου.
Έναν νέο παγετώνα που δεν είχε πατήσει μέχρι πριν λίγες μέρες το ανθρώπινο πόδι, εξερεύνησαν τα μέλη μιας μικρής ομάδας ορειβατών από διάφορα μέρη της Ελλάδας, η οποία είχε αναχωρήσει στις 2 Ιουλίου για τα Ιμαλάια της Ινδίας. Ο παγετώνας βρίσκεται πριν την κορυφή Tara Pahar στα 6088 μέτρα υψόμετρο.
Χιόνι, δυνατός αέρας
Η ορειβατική αποστολή στην οποία συμμετείχε και τρικαλινός ορειβάτης, διήρκησε συνολικά τρεις εβδομάδες, ενώ πάνω στο βουνό η αποστολή έμεινε για 19 ημέρες. Οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδιαίτερα άγριες, με κύρια χαρακτηριστικά το χιόνι, τη βροχή αλλά και το δυνατό αέρα κάνοντας δύσκολη την επίτευξη του στόχου.
Ο Νίκος Κρούπης (αρχηγός) της αποστολής από την Ελάτη Τρικάλων αναφέρει ότι στον πλανήτη μας υπάρχουν εκατοντάδες κορυφές πάνω από 6000 μέτρα μέχρι και τα 8848 μέτρα που είναι το Έβερεστ.
Ωστόσο, εξηγεί, μόνο μερικές κορυφές από όλες αυτές τις επισκέπτονται ορειβάτες. Έτσι το 99% των ορειβατών παγκοσμίως ανεβαίνει στο λιγότερο από το 1% των κορυφών και οι οποίες είναι πάντα οι ίδιες. Ο λόγος είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι θέλουν κάτι σίγουρο, περπατημένο και χωρίς δυσκολίες και άγνωστά πεδία. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι ενώ δεκάδες ορειβάτες συνωστίζονται σε συγκεκριμένες κορυφές, τις περισσότερες δεν τις επισκέπτονται ποτέ. Κατά συνέπεια έχουμε μόνο επαναλήψεις και τίποτα νέο, έτσι δεν υπάρχει σχεδόν καμία πρόοδο στην ορειβασία. Η εξέλιξη και η πρόοδος έρχεται με την προσπάθεια σε κάτι καινούργιο και άγνωστο…
Εικόνα
Στο ερώτημα ποια είναι η εικόνα που έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη του, από όλα αυτά τα ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα, ο Νίκος Κρούπης σημειώνει ότι η ανάβαση σε μια κορυφή απομακρυσμένη και δύσβατη είναι μια μεγάλη περιπέτεια. Από τις συνολικά 20-40 ημέρες του ταξιδιού οι περισσότερες είναι πάνω στο βουνό και η ένταση της επιβίωσης και της μεγάλης προσπάθειας, κάνει την κάθε μέρα από αυτές να είναι μοναδική, και χαραγμένη καλά στη μνήμη μας, ακόμα και για πολλά χρόνια μετά. Ωστόσο, προσθέτει, οι εικόνες που μένουν στη μνήμη μας περισσότερο από κάθε τι άλλο είναι οι απότομες ορθοπλαγιές, προφανώς οι στιγμές μεγάλης έντασης και οι στιγμές που βρισκόμαστε στην κορυφή. Τα λίγα λεπτά για τον ίδιο που βρίσκεται στην κορυφή είναι η επιβράβευση της όλη προσπάθειας αλλά η επιτυχία της αποστολής κρίνεται από την αρτιμελή επιστροφή πίσω στην βάση. Πέραν των ευχάριστών στιγμών υπάρχουν και οι δυσάρεστές που ποτέ δεν θα σβήσουν από τη μνήμη του, όπως για παράδειγμα ο χαμός ενός φίλου του συνορειβάτη. Για να συνεχίσουμε την ορειβασία σκεφτόμαστε και μελετάμε τα λάθη που οδήγησαν στο τραγικό, προς αποφυγή στις επόμενες αποστολές, δεν παραλείπει να υπογραμμίσει ο τρικαλινός ορειβάτης.
Δύσκολη υπόθεση…
Για το αν αυτό που κάνει αποτελεί χόμπι ή χρόνο με το χρόνο γίνεται μια δυνατή συνήθεια που δύσκολα μπορεί να μπει στο περιθώριο, έστω και για λίγο χρονικό διάστημα, ο Νίκος Κρούπης επισημαίνει ότι για να καταφέρει να οργανώσει κάποιος μια τέτοια ορειβατική αποστολή περιπέτειας είναι μια δύσκολη υπόθεση και δεν υπάρχει κάποια εξωτερική υποστήριξη από τουριστικά γραφεία και οδηγούς. Ο χρόνος, τα χρήματα και η όρεξη είναι οι τρεις παράγοντες που πρέπει να συνυπάρξουν για να μπορέσει κανείς να κάνει ένα τέτοιο ταξίδι. Το τίμημα, διευκρινίζει, που πληρώνουμε είναι ότι, ξοδεύομε το χρόνο των διακοπών μας στο ταξίδι, έτσι δεν υπάρχει χρόνος για διακοπές και ξεκούραση ως συνήθως. Βέβαια αφιερώνουν πολλαπλάσιο χρόνο στην προετοιμασία, προπόνηση αλλά και την διαδικασία αναζήτησης στοιχείων για την περιοχή, για το βουνό και την κορυφή από προηγούμενες ορειβατικές αποστολές που τυχόν έχουν γίνει εκεί. Παράλληλα κάνουν οικονομία όλο τον υπόλοιπο χρόνο για να συγκεντρώσουν το ανάλογο χρηματικό ποσό για να πραγματοποιήσουν το ταξίδι.
Στην συγκεκριμένη αποστολή το συνολικό κόστος κατά άτομα ήταν 1100 με 1300 ευρώ, προφανώς πολύ λιγότερο από το κόστος μιας εμπορικής αποστολής. Αυτός βέβαια είναι και ο λόγος που κάθε χρόνο πραγματοποιεί και μια ορειβατική αποστολή.
Έναν νέο παγετώνα που δεν είχε πατήσει μέχρι πριν λίγες μέρες το ανθρώπινο πόδι, εξερεύνησαν τα μέλη μιας μικρής ομάδας ορειβατών από διάφορα μέρη της Ελλάδας, η οποία είχε αναχωρήσει στις 2 Ιουλίου για τα Ιμαλάια της Ινδίας. Ο παγετώνας βρίσκεται πριν την κορυφή Tara Pahar στα 6088 μέτρα υψόμετρο.
Χιόνι, δυνατός αέρας
Η ορειβατική αποστολή στην οποία συμμετείχε και τρικαλινός ορειβάτης, διήρκησε συνολικά τρεις εβδομάδες, ενώ πάνω στο βουνό η αποστολή έμεινε για 19 ημέρες. Οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδιαίτερα άγριες, με κύρια χαρακτηριστικά το χιόνι, τη βροχή αλλά και το δυνατό αέρα κάνοντας δύσκολη την επίτευξη του στόχου.
Ο Νίκος Κρούπης (αρχηγός) της αποστολής από την Ελάτη Τρικάλων αναφέρει ότι στον πλανήτη μας υπάρχουν εκατοντάδες κορυφές πάνω από 6000 μέτρα μέχρι και τα 8848 μέτρα που είναι το Έβερεστ.
Ωστόσο, εξηγεί, μόνο μερικές κορυφές από όλες αυτές τις επισκέπτονται ορειβάτες. Έτσι το 99% των ορειβατών παγκοσμίως ανεβαίνει στο λιγότερο από το 1% των κορυφών και οι οποίες είναι πάντα οι ίδιες. Ο λόγος είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι θέλουν κάτι σίγουρο, περπατημένο και χωρίς δυσκολίες και άγνωστά πεδία. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι ενώ δεκάδες ορειβάτες συνωστίζονται σε συγκεκριμένες κορυφές, τις περισσότερες δεν τις επισκέπτονται ποτέ. Κατά συνέπεια έχουμε μόνο επαναλήψεις και τίποτα νέο, έτσι δεν υπάρχει σχεδόν καμία πρόοδο στην ορειβασία. Η εξέλιξη και η πρόοδος έρχεται με την προσπάθεια σε κάτι καινούργιο και άγνωστο…
Εικόνα
Στο ερώτημα ποια είναι η εικόνα που έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη του, από όλα αυτά τα ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα, ο Νίκος Κρούπης σημειώνει ότι η ανάβαση σε μια κορυφή απομακρυσμένη και δύσβατη είναι μια μεγάλη περιπέτεια. Από τις συνολικά 20-40 ημέρες του ταξιδιού οι περισσότερες είναι πάνω στο βουνό και η ένταση της επιβίωσης και της μεγάλης προσπάθειας, κάνει την κάθε μέρα από αυτές να είναι μοναδική, και χαραγμένη καλά στη μνήμη μας, ακόμα και για πολλά χρόνια μετά. Ωστόσο, προσθέτει, οι εικόνες που μένουν στη μνήμη μας περισσότερο από κάθε τι άλλο είναι οι απότομες ορθοπλαγιές, προφανώς οι στιγμές μεγάλης έντασης και οι στιγμές που βρισκόμαστε στην κορυφή. Τα λίγα λεπτά για τον ίδιο που βρίσκεται στην κορυφή είναι η επιβράβευση της όλη προσπάθειας αλλά η επιτυχία της αποστολής κρίνεται από την αρτιμελή επιστροφή πίσω στην βάση. Πέραν των ευχάριστών στιγμών υπάρχουν και οι δυσάρεστές που ποτέ δεν θα σβήσουν από τη μνήμη του, όπως για παράδειγμα ο χαμός ενός φίλου του συνορειβάτη. Για να συνεχίσουμε την ορειβασία σκεφτόμαστε και μελετάμε τα λάθη που οδήγησαν στο τραγικό, προς αποφυγή στις επόμενες αποστολές, δεν παραλείπει να υπογραμμίσει ο τρικαλινός ορειβάτης.
Δύσκολη υπόθεση…
Για το αν αυτό που κάνει αποτελεί χόμπι ή χρόνο με το χρόνο γίνεται μια δυνατή συνήθεια που δύσκολα μπορεί να μπει στο περιθώριο, έστω και για λίγο χρονικό διάστημα, ο Νίκος Κρούπης επισημαίνει ότι για να καταφέρει να οργανώσει κάποιος μια τέτοια ορειβατική αποστολή περιπέτειας είναι μια δύσκολη υπόθεση και δεν υπάρχει κάποια εξωτερική υποστήριξη από τουριστικά γραφεία και οδηγούς. Ο χρόνος, τα χρήματα και η όρεξη είναι οι τρεις παράγοντες που πρέπει να συνυπάρξουν για να μπορέσει κανείς να κάνει ένα τέτοιο ταξίδι. Το τίμημα, διευκρινίζει, που πληρώνουμε είναι ότι, ξοδεύομε το χρόνο των διακοπών μας στο ταξίδι, έτσι δεν υπάρχει χρόνος για διακοπές και ξεκούραση ως συνήθως. Βέβαια αφιερώνουν πολλαπλάσιο χρόνο στην προετοιμασία, προπόνηση αλλά και την διαδικασία αναζήτησης στοιχείων για την περιοχή, για το βουνό και την κορυφή από προηγούμενες ορειβατικές αποστολές που τυχόν έχουν γίνει εκεί. Παράλληλα κάνουν οικονομία όλο τον υπόλοιπο χρόνο για να συγκεντρώσουν το ανάλογο χρηματικό ποσό για να πραγματοποιήσουν το ταξίδι.
Στην συγκεκριμένη αποστολή το συνολικό κόστος κατά άτομα ήταν 1100 με 1300 ευρώ, προφανώς πολύ λιγότερο από το κόστος μιας εμπορικής αποστολής. Αυτός βέβαια είναι και ο λόγος που κάθε χρόνο πραγματοποιεί και μια ορειβατική αποστολή.