Τίτλοι τέλους για μία από τις πιο χρήσιμες κοινωνικές δομές της εργατικής εστίας Αποφάσισαν την αναστολή της λειτουργίας του κέντρου νεότητας ενώ είχε 250 εγγεγραμμένους σπουδαστές
Αφού το εγκατέλειψαν στην τύχη του για χρόνια, τελικά το κράτος, αντί στους δύσκολους οικονομικά καιρούς που
διανύουμε να το ενισχύσουν, αποφάσισε να διακόψει τη λειτουργία του.
Ο λόγος για το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας στα Τρίκαλα, όπου μετά από δεκαετίες παροχής σπουδαίων υπηρεσιών στους εργαζόμενους και στις οικογένειές τους, έκλεισε τις πόρτες του, χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχει καμία ελπίδα να ενεργοποιηθεί ξανά.
Το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας, μέχρι και τον περασμένο Σεπτέμβρη, αποτελούσε μία κυψέλη δημιουργικής απασχόλησης και επιμόρφωσης η οποία θεωρούταν από τις λίγες πλέον δημόσιες παροχές κοινωνικής μέριμνας προς τους εργαζόμενους. Μέχρι και πριν από κάποια χρόνια, λεγόταν Κέντρο Εργαζόμενου Κοριτσιού. Η αρχική ονομασία φανερώνει τον τότε σκοπό της δημιουργίας του: να συμβάλει δηλαδή στην ενίσχυση της επαγγελματικής δραστηριότητας των γυναικών. Τα χρόνια πέρασαν και οι γυναίκες μπήκαν για τα καλά στον επαγγελματικό στίβο. Έτσι λοιπόν το κέντρο μετονομάστηκε κρατώντας όμως αναλλοίωτη τη σημαντική συμβολή του στη ζωή των Τρικαλινών εργαζομένων. Το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας που λειτουργούσε δίπλα ακριβώς από το κτίριο του Οργανισμού Εργατικής Εστίας, ήταν πολιτιστική εκπαιδευτική μονάδα με πρωινό και απογευματινό ωράριο που απευθυνόταν σε δικαιούχους από 9 έως 49 ετών.
Λουκέτο με 250 μαθητές!
Το κέντρο εργαζόμενης νεότητας αποτελούσε για την πόλη αλλά και το νομό, μια όαση ουσιαστικής παρέμβασης με κοινωνικό πρόσωπο. Για χρόνια είχε έντονη δραστηριότητα παρά τις αντιξοότητες, και κατάφερε να θεωρείται ένα από τα καλύτερα κέντρα όλης της χώρας. Τελικά, αποφάσισαν την αναστολή της λειτουργίας του κέντρου ενώ είχε 250 εγγεγραμμένους σπουδαστές.
Τα τμήματα που λειτουργούσαν ήταν κοπτική ραπτική, κέντημα χειρός – υφαντική, Μουσική και τμήμα προσχολικής μουσικής, χειροτεχνία, φιλολογικά και διδασκαλία ελληνικής γλώσσας. Πολλές οικογένειες εργαζομένων που δεν είχαν τους οικονομικούς πόρους να στέλνουν τα παιδιά τους σε φροντιστήρια, μουσική κτλ όπως συνηθίζεται να γίνεται σήμερα, έβρισκαν διέξοδο στο Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας. Η διακοπή της λειτουργίας τους, προφανώς στο όνομα της οικονομικής κρίσης, σημαίνει ταυτόχρονα και πλήγμα στις χαμηλόμισθες και άπορες οικογένειες.
Μπορεί οι κυβερνητικοί φορείς να αποφάσισαν την αναστολή της λειτουργίας του Κέντρου Εργαζόμενης Νεότητας, δεν έχουν αποφασίσει όμως για το μέλλον των υποδομών που φιλοξενούσαν τις υπηρεσίες. Έτσι, το κτίριο εξελίσσεται σε κτίριο φάντασμα, με όλα τα εργαστήρια να μένουν αναξιοποίητα, όπως η αίθουσα μουσικής με το πιάνο, μηχανές ραπτικής και πολλά άλλα. Οι δε μόνιμοι υπάλληλοι, απλά μετατέθηκαν σε άλλες υπηρεσίες ή συνταξιοδοτήθηκαν. Το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας στην πόλη μας έκλεισε, βάζοντας τέλος σε μία ακόμη κοινωνική δομή που λειτουργούσε με κεντρικό γνώμονα τη στήριξη των εργαζομένων.
Λεζ.
9-1-2 Μαθητές βγαίνουν από το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας ένα χρόνο πριν τη διακοπή της λειτουργίας του
Ο λόγος για το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας στα Τρίκαλα, όπου μετά από δεκαετίες παροχής σπουδαίων υπηρεσιών στους εργαζόμενους και στις οικογένειές τους, έκλεισε τις πόρτες του, χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχει καμία ελπίδα να ενεργοποιηθεί ξανά.
Το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας, μέχρι και τον περασμένο Σεπτέμβρη, αποτελούσε μία κυψέλη δημιουργικής απασχόλησης και επιμόρφωσης η οποία θεωρούταν από τις λίγες πλέον δημόσιες παροχές κοινωνικής μέριμνας προς τους εργαζόμενους. Μέχρι και πριν από κάποια χρόνια, λεγόταν Κέντρο Εργαζόμενου Κοριτσιού. Η αρχική ονομασία φανερώνει τον τότε σκοπό της δημιουργίας του: να συμβάλει δηλαδή στην ενίσχυση της επαγγελματικής δραστηριότητας των γυναικών. Τα χρόνια πέρασαν και οι γυναίκες μπήκαν για τα καλά στον επαγγελματικό στίβο. Έτσι λοιπόν το κέντρο μετονομάστηκε κρατώντας όμως αναλλοίωτη τη σημαντική συμβολή του στη ζωή των Τρικαλινών εργαζομένων. Το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας που λειτουργούσε δίπλα ακριβώς από το κτίριο του Οργανισμού Εργατικής Εστίας, ήταν πολιτιστική εκπαιδευτική μονάδα με πρωινό και απογευματινό ωράριο που απευθυνόταν σε δικαιούχους από 9 έως 49 ετών.
Λουκέτο με 250 μαθητές!
Το κέντρο εργαζόμενης νεότητας αποτελούσε για την πόλη αλλά και το νομό, μια όαση ουσιαστικής παρέμβασης με κοινωνικό πρόσωπο. Για χρόνια είχε έντονη δραστηριότητα παρά τις αντιξοότητες, και κατάφερε να θεωρείται ένα από τα καλύτερα κέντρα όλης της χώρας. Τελικά, αποφάσισαν την αναστολή της λειτουργίας του κέντρου ενώ είχε 250 εγγεγραμμένους σπουδαστές.
Τα τμήματα που λειτουργούσαν ήταν κοπτική ραπτική, κέντημα χειρός – υφαντική, Μουσική και τμήμα προσχολικής μουσικής, χειροτεχνία, φιλολογικά και διδασκαλία ελληνικής γλώσσας. Πολλές οικογένειες εργαζομένων που δεν είχαν τους οικονομικούς πόρους να στέλνουν τα παιδιά τους σε φροντιστήρια, μουσική κτλ όπως συνηθίζεται να γίνεται σήμερα, έβρισκαν διέξοδο στο Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας. Η διακοπή της λειτουργίας τους, προφανώς στο όνομα της οικονομικής κρίσης, σημαίνει ταυτόχρονα και πλήγμα στις χαμηλόμισθες και άπορες οικογένειες.
Μπορεί οι κυβερνητικοί φορείς να αποφάσισαν την αναστολή της λειτουργίας του Κέντρου Εργαζόμενης Νεότητας, δεν έχουν αποφασίσει όμως για το μέλλον των υποδομών που φιλοξενούσαν τις υπηρεσίες. Έτσι, το κτίριο εξελίσσεται σε κτίριο φάντασμα, με όλα τα εργαστήρια να μένουν αναξιοποίητα, όπως η αίθουσα μουσικής με το πιάνο, μηχανές ραπτικής και πολλά άλλα. Οι δε μόνιμοι υπάλληλοι, απλά μετατέθηκαν σε άλλες υπηρεσίες ή συνταξιοδοτήθηκαν. Το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας στην πόλη μας έκλεισε, βάζοντας τέλος σε μία ακόμη κοινωνική δομή που λειτουργούσε με κεντρικό γνώμονα τη στήριξη των εργαζομένων.
Λεζ.
9-1-2 Μαθητές βγαίνουν από το Κέντρο Εργαζόμενης Νεότητας ένα χρόνο πριν τη διακοπή της λειτουργίας του