Στάση ζωής οι εξορμήσεις με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο - Σημαντική ευκαιρία για την περιοχή ο περιηγητικός τουρισμός
Όποιος βρισκόταν στο χώρο της παλιάς Ζωαγοράς από τις 23 Μαρτίου μέχρι και την 25η Μαρτίου, θα αντίκριζε κάτι διαφορετικό από
ότι συνήθως. Κοντά στα 25 αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, που ανήκαν σε μέλη της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινούμενων Τροχόσπιτων, είχαν σταθμεύσει στην περιοχή, στο πλαίσιο μίας από τις τακτικές εξορμήσεις τους ανά την Ελλάδα και όχι μόνο. Πώς είναι όμως να ζει κανείς τις διακοπές του σε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, αλλά και πόσο σημαντικό είναι μια περιοχή να παρουσιάζει ικανές υποδομές να φιλοξενήσουν τους λάτρεις του περιηγητικού τουρισμού;
Εκατοντάδες οι οπαδοί του τροχόσπιτου
Ο κ. Βασίλης Καρυδάκης είναι γενικός γραμματέας της λέσχης (ΕΛΑΤ) η οποία δραστηριοποιείται από το 2007 μέχρι και σήμερα έχοντας 250 ενεργά μέλη, ανάμεσά τους και Τρικαλινοί. Όπως τόνισε μιλώντας στην «Έρευνα», «Η περιοχή των Τρικάλων είναι ιδιαίτερα φιλόξενη και αποτελεί έναν αγαπημένο προορισμό, γιατί εκτός από τις ομορφιές της, βρίσκεται στο κέντρο της χώρας όπου μπορούν αρκετοί από τα μέλη μας να έχουν πρόσβαση». Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι και τα μέλη της Λέσχης αποτελούν υπόδειγμα φιλοξενούμενων στις περιοχές που επισκέπτονται αφού φροντίζουν πάντα να σταθμεύουν σε χώρο όπου δεν δημιουργούν λειτουργικά προβλήματα στην πόλη, εξασφαλίζοντας βέβαια τις προϋποθέσεις διαμονής, όπως η πρόσβαση σε νερό κοκ». «Είμαστε άνθρωποι ταξιδευτές», αναφέρει ο κ. Καρυδάκης, «Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι τρόπος ζωής, αφού οι περισσότεροι έχουμε έναν αστικό τρόπο ζωής, αλλά σίγουρα αποτελεί μέρος του τρόπου της ζωής μας. Από τη διαμονή μέχρι την προετοιμασία του ταξιδιού, το ταξίδι με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο απέχει από κάθε άλλο τρόπο να κάνει κανείς μια εξόρμηση ή διακοπές». Βέβαια, αν και εδώ και χρόνια επισκέπτονται τη χώρα μας ιδιοκτήτες τροχόσπιτων, εξακολουθούμε σε υποδομές να έχουμε μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με την υπόλοιποι Ευρώπη. «Σε όλα τα θέματα έχουμε μείνει αρκετά πιο πίσω και αυτό φαίνεται αν αναλογιστεί κανείς ότι σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν 1 εκ. ιδιοκτήτες αυτοκινούμενων τροχόσπιτων και στην Ελλάδα υπολογίζονται περίπου μόλις 500-600 ιδιοκτήτες. Καταρχήν μέχρι το 2003 περίπου, για άγνωστους λόγους, στη χώρα μας πωλούνταν αυτοκινούμενα τροχόσπιτα αλλά δεν δινόταν άδεια κυκλοφορίας!» μας λέει με αξεπέραστη έκπληξη ο κ. Καρυδάκης.
Πουθενά υποδομές
«Η αλήθεια είναι ότι οι τοπικές αρχές στα Τρίκαλα, πάντα μας φιλοξενούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλλά γενικά στην Ελλάδα λείπουν οι υποδομές», αναφέρει επίσης ο γραμματέας της λέσχης. Ανεξάρτητα με το τι συμβαίνει σε άλλους νομούς, ο ν. Τρικάλων όφειλε όλα αυτά τα χρόνια, που έστω κατά τύχη, έστω από αγάπη για το φυσικό περιβάλλον, προσέλκυε τους οπαδούς του περιηγητικού τουρισμού χωρίς ωστόσο να μπορεί να προσφέρει όλα αυτά που χρειάζονται για να υπάρχει και ανταποδοτικότητα στην τοπική κοινωνία. Εξάλλου, αποτελούμε πέρασμα για τους ταξιδευτές κάτι που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε αντί να θεωρούμε ότι το κάμπινγκ τελείωσε! Δεν τελείωσε απλά εξελίχθηκε…σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν ειδικοί χώροι στάθμευσης που προσφέρουν φρέσκο νερό, δεξαμενές για άδειασμα των γκρίζων και μαύρων αποβλήτων, ακόμη και ρεύμα και μάλιστα όλα αυτά δωρεάν. Τα οφέλη προσφέροντας αυτές τις υποδομές θα ήταν πολλαπλά, σύμφωνα με τον κ. Καρυδάκη, «Έχοντας όλες αυτές τις υποδομές, ο επισκέπτης θα μείνει αρκετά περισσότερο από μία διανυκτέρευση. Ο περιηγητικός τουρισμός με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο εξάλλου προσφέρει σημαντικά στις τοπικές οικονομίες κι αυτό γιατί οι εκδρομείς πάντα προμηθεύονται εφόδια από τις περιοχές που σταθμεύουν, ενώ κινούνται ελεύθερα». Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι διασκεδάζουν εκεί που θέλουν, αγοράζουν από εκεί που θέλουν, τρώνε εκεί που θέλουν χωρίς του περιορισμούς που ενδεχομένως να υπάρχουν στα κοινά τουριστικά «πακέτα».