Στα «καφάσια» ακόμη τα ευρήματα του νομού περιμένοντας μάταια την ανάδειξή τουςΗ εικόνα στο κτίριο της Αρχαιολογικής Συλλογής Τρίκκης, είναι τόσο συγκεχυμένη που δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανείς τα σύγχρονα αντικείμενα από τα αρχαία ευρήματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι με
το υλικό που έχει συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα, ένα μουσείο πραγματικά δεν αρκεί για να καλύψει το φάσμα των θησαυρών που έχουν ανακαλυφθεί.
Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ
Την ίδια ώρα που στη Καρδίτσα το Αρχαιολογικό Μουσείο φιλοξενεί ήδη τους αρχαιολογικούς θησαυρούς του όμορου νομού, στα Τρίκαλα ευρήματα από την 6η χιλιετία π.χ. (νεολιθική εποχή, εποχή χαλκού, γεωμετρική εποχή, κλασσικά χρόνια, ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια), ως τα υστεροβυζαντινά χρόνια, βρίσκονται αποθηκευμένα σε καφάσια.
Δυστυχώς, παρά τις χρόνιες συζητήσεις για τη δημιουργία Διαχρονικού Μουσείου στην πόλη, μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει κάποιο ουσιαστικό βήμα. Αποτέλεσμα, να παραμένουν αποθηκευμένα αμέτρητα ευρήματα από διάφορες περιοχές του νομού στο τέρμα της οδού 25ης Μαρτίου όπου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Τρίκκης. Στο ίδιο κτίριο, γίνεται με δυσκολία πλέον και η συντήρηση των ευρημάτων.
Πριν από τρία χρόνια περίπου, η «ΕΡΕΥΝΑ», επισκέφθηκε το κτίριο όπου φιλοξενούνται τα αρχαιολογικά ευρήματα, μίλησε με τους εργαζόμενους και κατέγραψε τα πολλαπλά προβλήματα που εντοπίζονται στο χώρο. Σήμερα, όχι μόνο δεν εμφανίζονται σημάδια βελτίωσης, αλλά η κατάσταση έχει γίνει ακόμη χειρότερη με το χώρο να ασφυκτιά ακόμη πιο πολύ και τους εργαζόμενους να λιγοστεύουν λόγω της διακοπής των προγραμμάτων Stage. Οι υπάλληλοι προσπαθούν καθημερινά να κάνουν τη δουλειά τους ανάμεσα σε πολυάριθμα αγγεία, επιτύμβιες στήλες κοκ. Η εικόνα στο κτίριο της Αρχαιολογικής Συλλογής Τρίκκης, είναι τόσο συγκεχυμένη που δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανείς τα σύγχρονα αντικείμενα από τα αρχαία ευρήματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι με το υλικό που έχει συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα, ένα μουσείο πραγματικά δεν αρκεί για να καλύψει το φάσμα των θησαυρών που έχουν ανακαλυφθεί. Δυστυχώς όμως, ακόμη οι Τρικαλινοί πολίτες δεν μπορούν να γνωρίσουν τον πραγματικό πολιτισμό της περιοχής μας, και μάλλον θα αργήσουν πολύ, δεδομένου ότι ακόμη και το μουσείο Καρδίτσας, για γραφειοκρατικούς λόγους δεν μπορεί να «δανειστεί» τρικαλινά εκθέματα, διότι ιδρύθηκε για να καλύπτει μόνο τα όρια του νομού.
Δεν συναντήσαμε κάποια αισιόδοξη προοπτική για άμεση αλλαγή της κατάστασης ούτε μιλώντας με τον κ. Λεωνίδα Χατζηαγγελάκη, διευθυντή ΛΔ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Όπως μας εξήγησε θα υπήρχε μια ελπίδα για την ίδρυση μουσείου, εάν ήδη το υπουργείο Πολιτισμού είχε στη δικαιοδοσία του την πρώην ΤΑΞΥΠ, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει επιτευχθεί. Στους χαλεπούς μάλιστα οικονομικά καιρούς, οι προσδοκίες για τη δημιουργία μουσειακής στέγης στην πόλη μας, φαντάζει πολύ μακρινό σενάριο. Ενδεικτικό είναι ότι στην περιοχή οι μόνες ανασκαφές που γίνονται είναι εκείνες της Ε-65. «Θα πρέπει να ενισχυθεί η πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής. Και φυσικά πιστεύω ότι η δημιουργία ενός μουσείου αποτελεί, αναπτυξιακή επένδυση για τον τόπο». Πλέον οι ελπίδες στρέφονται τουλάχιστον στην αξιοποίηση και ανάδειξη του χώρου του Ασκληπιείου όπου και θα φιλοξενηθεί το ψηφιδωτό των ελληνορωμαϊκών λουτρών, που μέχρι στιγμής δεν μένει «άστεγο», αλλά και πάλι βρισκόμαστε πολλά βήματα πίσω από τη δρομολόγηση του έργου. Το σίγουρο είναι ότι ο χώρος που αποθηκεύονται τα ευρήματα δεν μπορεί να είναι πια λειτουργικός ενώ με δυσκολία υπάρχει χώρος για να φυλαχθεί κάποιο μεγάλο εύρημα, πόσο μάλλον να συντηρηθεί. Όλα αυτά, μπροστά στο ενδεχόμενο να είναι πλέον αργά για οποιαδήποτε παρέμβαση για τη βελτίωση των πολιτιστικών υποδομών στην περιοχή μας, μόνο απογοήτευση μπορούν να προκαλέσουν.
Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ
Την ίδια ώρα που στη Καρδίτσα το Αρχαιολογικό Μουσείο φιλοξενεί ήδη τους αρχαιολογικούς θησαυρούς του όμορου νομού, στα Τρίκαλα ευρήματα από την 6η χιλιετία π.χ. (νεολιθική εποχή, εποχή χαλκού, γεωμετρική εποχή, κλασσικά χρόνια, ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια), ως τα υστεροβυζαντινά χρόνια, βρίσκονται αποθηκευμένα σε καφάσια.
Δυστυχώς, παρά τις χρόνιες συζητήσεις για τη δημιουργία Διαχρονικού Μουσείου στην πόλη, μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει κάποιο ουσιαστικό βήμα. Αποτέλεσμα, να παραμένουν αποθηκευμένα αμέτρητα ευρήματα από διάφορες περιοχές του νομού στο τέρμα της οδού 25ης Μαρτίου όπου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Τρίκκης. Στο ίδιο κτίριο, γίνεται με δυσκολία πλέον και η συντήρηση των ευρημάτων.
Πριν από τρία χρόνια περίπου, η «ΕΡΕΥΝΑ», επισκέφθηκε το κτίριο όπου φιλοξενούνται τα αρχαιολογικά ευρήματα, μίλησε με τους εργαζόμενους και κατέγραψε τα πολλαπλά προβλήματα που εντοπίζονται στο χώρο. Σήμερα, όχι μόνο δεν εμφανίζονται σημάδια βελτίωσης, αλλά η κατάσταση έχει γίνει ακόμη χειρότερη με το χώρο να ασφυκτιά ακόμη πιο πολύ και τους εργαζόμενους να λιγοστεύουν λόγω της διακοπής των προγραμμάτων Stage. Οι υπάλληλοι προσπαθούν καθημερινά να κάνουν τη δουλειά τους ανάμεσα σε πολυάριθμα αγγεία, επιτύμβιες στήλες κοκ. Η εικόνα στο κτίριο της Αρχαιολογικής Συλλογής Τρίκκης, είναι τόσο συγκεχυμένη που δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανείς τα σύγχρονα αντικείμενα από τα αρχαία ευρήματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι με το υλικό που έχει συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα, ένα μουσείο πραγματικά δεν αρκεί για να καλύψει το φάσμα των θησαυρών που έχουν ανακαλυφθεί. Δυστυχώς όμως, ακόμη οι Τρικαλινοί πολίτες δεν μπορούν να γνωρίσουν τον πραγματικό πολιτισμό της περιοχής μας, και μάλλον θα αργήσουν πολύ, δεδομένου ότι ακόμη και το μουσείο Καρδίτσας, για γραφειοκρατικούς λόγους δεν μπορεί να «δανειστεί» τρικαλινά εκθέματα, διότι ιδρύθηκε για να καλύπτει μόνο τα όρια του νομού.
Δεν συναντήσαμε κάποια αισιόδοξη προοπτική για άμεση αλλαγή της κατάστασης ούτε μιλώντας με τον κ. Λεωνίδα Χατζηαγγελάκη, διευθυντή ΛΔ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Όπως μας εξήγησε θα υπήρχε μια ελπίδα για την ίδρυση μουσείου, εάν ήδη το υπουργείο Πολιτισμού είχε στη δικαιοδοσία του την πρώην ΤΑΞΥΠ, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει επιτευχθεί. Στους χαλεπούς μάλιστα οικονομικά καιρούς, οι προσδοκίες για τη δημιουργία μουσειακής στέγης στην πόλη μας, φαντάζει πολύ μακρινό σενάριο. Ενδεικτικό είναι ότι στην περιοχή οι μόνες ανασκαφές που γίνονται είναι εκείνες της Ε-65. «Θα πρέπει να ενισχυθεί η πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής. Και φυσικά πιστεύω ότι η δημιουργία ενός μουσείου αποτελεί, αναπτυξιακή επένδυση για τον τόπο». Πλέον οι ελπίδες στρέφονται τουλάχιστον στην αξιοποίηση και ανάδειξη του χώρου του Ασκληπιείου όπου και θα φιλοξενηθεί το ψηφιδωτό των ελληνορωμαϊκών λουτρών, που μέχρι στιγμής δεν μένει «άστεγο», αλλά και πάλι βρισκόμαστε πολλά βήματα πίσω από τη δρομολόγηση του έργου. Το σίγουρο είναι ότι ο χώρος που αποθηκεύονται τα ευρήματα δεν μπορεί να είναι πια λειτουργικός ενώ με δυσκολία υπάρχει χώρος για να φυλαχθεί κάποιο μεγάλο εύρημα, πόσο μάλλον να συντηρηθεί. Όλα αυτά, μπροστά στο ενδεχόμενο να είναι πλέον αργά για οποιαδήποτε παρέμβαση για τη βελτίωση των πολιτιστικών υποδομών στην περιοχή μας, μόνο απογοήτευση μπορούν να προκαλέσουν.