Στο ΕΣΠΑ έχει σχεδιάσει ο δήμος Γόμφων να ενταχθεί το έργο αποκατάστασης και ανάπλασης του ιστορικού κτιρίου «Κονάκι του Δερβέναγα» στην Πηγή, σύμφωνα με τον δήμαρχο Νίκο Παλαντζά. Η σχετική μελέτη έχει εκπονηθεί από τρεις σπουδαστές του Τμήματος ΤΕΙ Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων, μετά τη σχετική άδεια που έλαβαν από τον δήμο Γόμφων, η οποία έχει κατατεθεί στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και θα χρησιμοποιηθεί για να ενταχθεί το έργο ανακαίνισης του κτιρίου στο ΕΣΠΑ και θα περιλαμβάνει, πέρα από την δομική εργασία και την ιστορία του.Ο κ. Παλαντζάς σημειώνει πως ο δήμος Γόμφων έχει σχεδιάσει την κατασκευή χώρων αναψυχής στον ελεύθερο χώρο δίπλα από το Κονάκι, το οποίο, αν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, προορίζεται για χώρος πολλαπλών χρήσεων ή για μουσείο. Το Κονάκι έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, ωστόσο το υψηλό κόστος ανακαίνισης δεν μπορεί να καλυφθεί από το Δήμο, ενώ δύσκολα θα πραγματοποιηθεί από Εθνικούς πόρους. Το οίκημα βρίσκεται επί της Εθνικής Οδού στο κέντρο του χωριού και το έχει αγοράσει, μαζί με την παρακείμενη έκταση, ο Δήμος από τους τελευταίους ιδιοκτήτες του το 2003, έναντι του ποσού των 125 εκ. δραχμών. Για την αγορά του είχαν πουληθεί κτήματα του δημοτικού διαμερίσματος Πηγής. Το συγκεκριμένο οίκημα είναι «μάρτυρας» της ιστορίας των τελευταίων 150 και πλέον χρόνων της περιοχής, ειδικότερα για το κομμάτι που αφορά τους κολίγους και τους τσιφλικάδες, αποτελώντας παράλληλα και πηγή για την προέλευση των τοπωνυμιών. Σύμφωνα με τον γραμματέα του Δημοτικού Συμβουλίου Γόμφων Κωνσταντίνο Δασκάλου, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στην αγορά και διάσωση του κτιρίου, σ' αυτό έχουν κατοικίσει Τούρκοι και Έλληνες τσιφλικάδες, ενώ το έχουν χρησιμοποιήσει και οι Γερμανοί στην κατοχή. Στην κεντρική πόρτα του υπάρχει επιγραφή που αναφέρει «Αι επαύλεις Γουρζή (Λυγαριά) Πουλιάνα, ηγοράσθησαν το 1896 απ' τον Τσιτσόπουλο εκ Καρπενησίου». Τσιφλικάς - αφέντης της περιοχής ήταν ο Ζαβετσιάνος, ο οποίος με αναγκαστική εργασία των κολίγων το 1900 φύτευσε ένα άλσος σε έκταση 25 περίπου στρεμμάτων με δέντρα Μουριάς, το οποίο υπάρχει και σήμερα. Ο Ζαβετσιάνος συγκέντρωσε τους διάσπαρτους οικισμούς, σύμφωνα με τον κ. Δασκάλου, στην σημερινή θέση της Πηγής, κατασκευάζοντας ταυτόχρονα μακρόσυρτα σπίτια, μήκους 800 μέτρων, με δύο εισόδους, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για την διαβίωση των ανθρώπων, των ζώων και ως αποθήκες.