Από το Κεφαλόβρυσο στην Καλαμπάκα και από τους Γερμανούς στους Ευρυτάνες επενδυτές – Μία ιστορία με πολλές ομοιότητες που ελπίζουμε να μηνΌταν
καείς από το χυλό φυσάς και το γιαούρτι λένε… Στην περίπτωση του αεροδρομίου Μετεώρων έχουμε καεί από το… χυλό, οπότε είναι επόμενο να υπάρχει μία έντονη δυσπιστία σε όποια νέα εξαγγελία.
Με μάλλον δικαιολογημένη δυσπιστία λοιπόν, η τοπική κοινωνία υποδέχθηκε την περασμένη εβδομάδα την είδηση ότι επενδυτές συναντήθηκαν με τη δημοτική αρχή Καλαμπάκας για να συζητήσουν την προοπτική δημιουργίας ελικοδρομίου και ίσως αεροδρομίου.
Κι αυτό γιατί, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά εξαιτίας της γνωστής… προϊστορίας. Ποιος δε θυμάται τον… ντόρο που προκάλεσε πριν από δεκαεπτά χρόνια, η είδηση ότι Γερμανοί επενδυτές θέλουν να φτιάξουν ιδιωτικό αεροδρόμιο σε κοινοτικές εκτάσεις του Κεφαλοβρύσου και του Διαλεκτού…
Οι συζητήσεις στις οποίες έπαιρναν γίνονταν δημόσια από οικολόγους που διαμαρτύρονταν (ως συνήθως) γιατί το αεροδρόμιο θα ταράξει την ησυχία από τα κοράκια στο παρακείμενο πλατανόδασος του Μπάτζιου, μέχρι βουλευτές και νομάρχες οι οποίες διαπραγματεύονταν τις θέσεις, θύμιζαν σκηνές από την ταινία «Καλώς ήρθε το δολάριο» με μία διαφορά. Αντί των δολαρίων, όμως περιμέναμε ένα άλλο σκληρό νόμισμα. Τα μάρκα της Γερμανίας... Το αεροδρόμιο θα γίνονταν με ιδιωτικά κεφάλαια με ένα προφανή σήμερα στόχο ο οποίος όμως τότε όταν έρρεαν ακόμη οι επιδοτήσεις και διπλοζύγιζαν τις καρότσες με το βαμβάκι και τη… μαρμαρόσκονη, έμοιαζε εξωπραγματικός.
Για τη μεταφορά νωπών αγροτικών προϊόντων στις αγορές της Κεντρικής Ευρώπης και βέβαια την εξυπηρέτηση της τουριστικής κίνησης στα Μετέωρα και την ευρύτερη περιοχή μήπως και διανυκτερεύσει και κανείς στην Καλαμπάκα.
Στη θεωρία όλα καλά, λοιπόν και μάλλον προωθημένα για την εποχή… Μπορεί τότε ο στόχος να χλευάστηκε, αλλά σήμερα, με την κρίση εδώ και εξαγωγές αγροτικών προϊόντων θέλουμε και επισκέπτες να διανυκτερεύσουν στην Καλαμπάκα.
Στην πράξη βέβαια και τότε και τώρα, απολύτως τίποτα. Τα καρπούζια σάπισαν στα χωράφια και τα αεροπλάνα τα βλέπουμε μόνο στον ουρανό. Για τις διανυκτερεύσεις; Μάλλον οι ξενοδόχοι της Καλαμπάκας γνωρίζουν καλύτερα την πικρή αλήθεια.
Ο λόγος…
Στην αρχή, δεν υπήρχε το απαραίτητο νομικό πλαίσιο. Περιμέναμε να γίνει πρώτα ένα αεροδρόμιο στην Ιεράπετρα για να πάρουμε το know how. Στη συνέχεια τέθηκε το ζήτημα αν υπήρχαν και τα επενδυτικά κεφάλαια. Εξηγήσεις προς αναζήτηση των λόγων που δεν έγινε το αεροδρόμιο δόθηκαν κατά καιρούς. Το ζήτημα είναι ποιες είναι πιστευτές και ποιες όχι…
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι και σήμερα, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Στο μεταξύ έγινε ένα πολιτικό αεροδρόμιο στη Νέα Αγχίαλο, υπάρχει ένα στη Σκιάθο, υπάρχει ήδη το στρατιωτικό στη Λάρισα και αυτές τις ημέρες, γίνεται και το τρίτο αεροδρόμιο, στην Καρδίτσα! Ο Νομός Τρικάλων που υποτίθεται θα είχε το πρώτο πολιτικό αεροδρόμιο στην ηπειρωτική Θεσσαλία, τελικά είναι ο μοναδικός που δεν έχει. Συνηθισμένα πράγματα για τους Τρικαλινούς που βλέπουμε τις ευκαιρίες να περνούν αλλά να μην μας αγγίζουν.
Διηγώντας τα να κλαις…
Αυτός ήταν ο πρώτος γύρος της συζήτησης για αεροδρόμιο στο Νομό Τρικάλων τον οποίο ίσως ακολουθήσει και δεύτερος. Με την επίσκεψη των σοβαρών, όπως εμφανίστηκαν Ευρυτάνων επέστρεψαν αναμνήσεις από το παρελθόν. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι η ιδέα της δημιουργίας πολιτικού αεροδρομίου με ιδιωτικά κεφάλαια στα Τρίκαλα για να μην καταλήξει ένα νέο κακόγουστο αστείο, πρέπει να γίνεται εφόσον υπάρχουν τα κεφάλαια. Γιατί και στο παρελθόν και συζητήσεις έγιναν και εκτάσεις δόθηκαν σε ιδιώτες και η τοπική κοινωνία ζούσε στον αστερισμό του αεροδρομίου για μήνες ολόκληρους, αλλά η κατάληξη μοιάζει, με τη ψυχραιμία της απόστασης του χρόνου, με κακόγουστο αστείο…
καταλήξει σε ένα εξίσου κακόγουστο αστείο…